يکشنبه ۳۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ مجموعه ی مینیمال ها شاعر ساجد بهشتی
|
|
|
|
تو حضرت زیبایی هستی
و من کافر لاوبالی
بسیار سرکش و چموش و نادان
هزاران معجزه بایدت که مومنت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن جاوانلیقین گوزگو قاباقیندا تالان ائیدیرسن
من یورقونلوقومو بارماقلاریمین آراسیندا توستو ائیلیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن اولماساندا اولما
دونیالار بویو سوز وار ئورگیمده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گئجه نی گونشه تاپشیران کن سئوجیم سنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صاباحین باشلانیشی
سؤگینین باشلانیشیدیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنت زیباترین قسمت هستی است
و آغوشت امن ترین مخفیگاه عالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه کار عبثی است !
گشتن به دنبال نان در این شهر پر آشوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پائیز است
هواهای دو نفره
تو نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اولوم یوبانیر
من تله سیرم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانت هلوکاست واقعی است
حتی سلطان نیز توان ان;ار ندار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دل کاغذ خط
خط
خط می کشم
تو را می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تو می اندیشم
به تمام شب های بی تو بودن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام حروف جهان -
برای ساختن دروغ خلق شده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بودنت شبیه هیچکس نیست
شبیه هیچ معشوقی ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسمیشم آیاغیمی-
خیابانلاردان
خیابانلار کی، شوبهه سیز سنه چاتاجاقلار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ﻫﺌﭻ ﺑﯿﺮ ﺯﺍﻣﺎﻥ ﺑﯿﺮﯾﺴﯿﻦ ﺩﻭﻧﯿﺎ ﻗﺪﺭ ﺳﺌﻮﻣﻪ
- ﺁﺯﺟﺎ بیرﺩﺭ ﺑﯿﺮ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه ی جهان به ستیز ما آمده اند !!!
آرام تر
در گوشی تر
هیس !!!
آرام تر بگو دوستت دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ وقت ترکت نخواهم کرد
حتی اگر ذره ذره خاک شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا از عرش بر فرش آورد ...
همان که -
روزگاری ناز من بود ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز گمان مبر که شکوفه به باران نابود میشود
گاهی قطره ای
قطره اشکی لازم است
لازم است تا بپیچد دوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام ...
پیرم ...
این روزها قبله را جستجو میکنم -
رو به رویش دراز بکشم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کتاب بریل تنت را ...
خط به خط
حفظم !!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیالت تخت
چنان رویایم را تسخیر کرده ای که
هیچ کس
هیچ کس
هیچ کس قبل از تو اینگونه محبوسم نکرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخت است مرد باشی -
و خانه ات بالکن نداشته باشد
چگونه پُک خواهی زد وقتی که دلت را شکسته اند ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو
تو
تو
تو که نیستی تمام شهر درهم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیلیرم، سن ده گئده جکسن
دئمه سیگارئتی ترک ائت
سندن سورا زلف پریشانین یادیما دوشه جک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منه ياراشماز گولومسه مه
توخونما منه ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاشادیغیمیز گونلره داریخام بلکه
نئیله ییم باللی سؤزوم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اؤلمه سئوگیلیم
سنسیز سوْنۇنادک حیات چێراغێم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنت بزرگترین وسوسه ی تاریخ است !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفرین سرباز
ارتقا پیدا کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبودنت را چگونه بسرایم ؟
بر بستری گمشده در دود ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جز تو
زیبای من !
دخترکان بسیار خواسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام دل خوشیم پسری است که در عکس ها جا مانده
پسری که لبخند دارد هنوز
و خوشبختِ خوشبخت است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش هنوز بچه بودیم !
میرفتیم قایم باشک بازی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخواب
بخواب هنوز اندکی به سحر مانده
................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا یاد بگیر و به یادت بسپار
مثل آب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نیستی
رو به قبله نشسته ام , اندکی به جنوب غربی به جبر جغرافیا !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جستجوی تو همه ی شهر را گشته ام
انگار آب شده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ برگ پائیز فرش راه توست
و بهار چشم به راه آمدنت
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهر خالی است
از تمام کسانی که شاید شبیه تو باشند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن نه آنلیرسان ایریلیق منه نینیر
ایستسن انیاسان حالیمی گئت گوزگویه باخ
او گوزل گوزلره باخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب نامه ای دیگر
شاید هزارمین
اندوهی مدام
یک اضطراب سرد
اینجا نشسته ام در این خیال سرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم داغ میشود از نبودنت
این خیابان لعنتی
پیچ شاید هزارمین
قدم های تو آهسته آهسته
نیست شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تله سیرم
سنی گورمه یه تله سیرم
منیمکی اولماساندا اولما
گوزومونکو اول ، گوزومونکو ... .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از تو تمام دل های این شهر برایم مسافرخانه بودند
هیچکس آرامم نمیکند جز تو
خوش به حال رقیب .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چکر فلک بیر دوار-
آرامیزدا
برلین دوارینا تای
بلکه ارسه اوخشار
آیریدار بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منیم حیاتیمی اکراندا گوستریلر
دوقسان دوقوز بوش اوتوراجاقلار
بیری دولو
سن ایلشمیش اونا
حی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی اردیبهشتی ...
حق داری مغرور باشی
آنقدر زیبائی که بهشت هم جزئی از نام توست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنه گنه بیر شارکی یازاجایام
معناسیز
اوزوم کیمی !
باشا توشدون توش ، توشمدین هیچ
نجه کی آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا دوست بدار
و بخوان مرا به خویش
مانند مادری که میخواند فرزندش را به شیر
سالهاست وحشی توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو فدا می شود این ثانیه ها
چه افسوس تلخی
چه کابوسی
دوست داشتم تو بودی
گل بود
چای ق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک رویداد شیرین
و کپی مدام
تو اما خودِ خودِ رویدادی
کپی برابر اصل خورده
و شاید اورجینالِ
|
|
|
|
|
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
نرگس زند (آرامش)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
شاهزاده خانوم 
درود بر بااانو بهرامی مه
زیباست و ب
جواد مهدی پور 
